Choć metoda biorezonansowa cieszy się rosnącym zainteresowaniem w kręgach medycyny alternatywnej, istnieją pewne ustalone ograniczenia. Aktualne przeciwwskazania do biorezonansu dotyczą szczególnie wrażliwych grup — kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, osób z rozrusznikiem serca oraz niemowląt poniżej 3. miesiąca życia. W tym artykule szczegółowo opisano poszczególne przypadki, dlatego zachęcamy do zapoznania się ze wpisem.
Biorezonans a ciąża
Przebieg badania biorezonansem wygląda podobnie, co w przypadku diagnostyki ciąży aparatem ultrasonograficznym (USG). Oznacza to, że większość popularnych urządzeń wykorzystywanych w terapii emituje pole magnetyczne, które teoretycznie mogłoby wpłynąć na rozwój płodu, natomiast nie ma na to naukowego potwierdzenia.

Ze względu na niewystarczające dowody dotyczące bezpieczeństwa oraz potencjalne ryzyko oddziaływania pól elektromagnetycznych — nawet o niskiej energii — odradza się stosowanie terapii biorezonansem w okresie ciąży. Zwłaszcza w I trymestrze (do 13. tygodnia), kiedy to ryzyko jest największe ze względu na intensywny rozwój zarodka i formowanie się podstawowych struktur narządowych płodu. Powszechnie zaleca się stosowanie metody leczenia biorezonansem dopiero po 12 tygodniu ciąży.
Biorezonans a rozrusznik serca
Badanie biorezonansem może być ryzykowne dla osób mających wszczepiony rozrusznik serca. Urządzenia wykorzystywane w diagnostyce i terapii biorezonansem generują wspomniane wcześniej fale elektromagnetyczne, które może zakłócać funkcjonowanie rozrusznika. Nawet jeśli używane w gabinetach aparaty charakteryzują się dość niską mocą, nie można wykluczyć potencjalnej interakcji, mogącej doprowadzić do m.in.:
- niewłaściwej detekcji rytmu serca,
- błędnych zapisów w pamięci urządzenia,
- chwilowego lub trwałego zatrzymanie stymulacji.
Zaburzenia w pracy rozrusznika serca grożą arytmią, omdleniami, a w skrajnych przypadkach – zatrzymaniem krążenia. Dlatego standardowa rekomendacja to całkowite wykluczenie badania lub odczulania z użyciem biorezonansu u Pacjentów posiadających implantowane urządzenia kardiologiczne — m.in. rozrusznik serca, defibrylatory i pompy insulinowe.

Ze względu na niepewny stan zdrowia, zaleca się również, aby nie wykonywać biorezonansu na osobach, które niedawno doświadczyły zawału lub poważnych chorób serca.
Biorezonans u noworodków i niemowląt
W przypadku noworodków i niemowląt, układ odpornościowy oraz nerwowy znajdują się w fazie intensywnego rozwoju. Brak jednoznacznych badań potwierdzających bezpieczeństwo stosowania biorezonansu (diagnostycznie lub terapeutycznie przy odczulaniu) sprawia, że zaleca się całkowitą rezygnację z terapii u dzieci poniżej 3. miesiąca życia.

Ostrożność ma na celu minimalizację potencjalnego ryzyka zaburzenia prawidłowego rozwoju malucha. Dlatego, tak jak w większości sprawdzonych placówek, terapia biorezonansowa w gabinecie Medivit ze Szczecina jest stosowana u dzieci dopiero po 3 miesiącu życia.
FAQ — Najczęściej zadawane pytania o przeciwwskazania do biorezonansu
1. Czy biorezonans jest bezpieczny w ciąży?
Nie zaleca się stosowania biorezonansu w ciąży — zwłaszcza w pierwszym trymestrze. Choć nie ma jednoznacznych dowodów na szkodliwość metody, pole elektromagnetyczne może teoretycznie wpłynąć na rozwój płodu.
2. Czy osoby z wszczepionym rozrusznikiem serca mogą korzystać z biorezonansu?
Posiadanie rozrusznika serca, defibrylatora lub pompy insulinowej jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do biorezonansu. Pole elektromagnetyczne generowane przez urządzenia może zakłócać pracę implantów, prowadząc do niewłaściwej detekcji rytmu serca, błędów w stymulacji, a nawet zatrzymania krążenia.
3. Od jakiego miesiąca życia można wykonać biorezonans u noworodków i niemowląt?
Większość placówek dopuszcza biorezonans u noworodków i niemowląt dopiero po ukończeniu 3. miesiąca życia. Natomiast ze względu na intensywny rozwój układu nerwowego i odpornościowego, terapii biorezonansowej nie stosuje się u dzieci wcześniej.